کوچینگ/مربیگری (Coaching):
- تعریف: کوچینگ یک فرآیند است که در آن فرد (کوچ) به فرد یا گروهی دیگر کمک می‌کند تا اهداف خاصی را تعیین و به آنها دست یابند. کوچینگ نوعی فرآیند آموزشی و حمایتی است که هدف آن بهبود عملکرد، رشد شخصی، شفافیت در اهداف و ایجاد تغییرات مثبت در زندگی فرد است.
ویژگی‌های اصلی کوچینگ:
- هدف‌محور: کوچینگ معمولاً به اهداف مشخص و واضح مربوط می‌شود. این اهداف می‌توانند در زمینه‌های مختلفی مانند زندگی شخصی، شغلی، تحصیلی، سلامتی، یا روابط اجتماعی باشند.
- تمرکز بر آینده: برخلاف روان‌درمانی که به مسائل گذشته پرداخته و بر درمان مشکلات روانی تمرکز دارد، کوچینگ بیشتر به ایجاد تغییرات مثبت در آینده و دستیابی به نتایج مطلوب می‌پردازد.
- توسعه فردی و حرفه‌ای: هدف از کوچینگ، کمک به افراد برای شناسایی نقاط قوت و ضعف خود، تعیین اهداف مشخص، و دستیابی به پیشرفت در زندگی یا شغل است.
- حمایت و تشویق: در کوچینگ، کوچ به مراجع انگیزه می‌دهد و او را برای تلاش بیشتر در جهت اهدافش تشویق می‌کند. این حمایت می‌تواند در قالب مشاوره، بازخورد سازنده و هم‌راستایی با اهداف باشد.
- مشارکت فعال مراجع: در کوچینگ، فرد باید مشارکت فعال داشته باشد و خود به کشف راه‌حل‌ها و استراتژی‌های مناسب بپردازد. کوچ تنها راهنمایی می‌کند، اما تصمیمات نهایی بر عهده مراجع است.
مراحل فرآیند کوچینگ:
- ارزیابی وضعیت کنونی: در ابتدا، کوچ به مراجع کمک می‌کند تا وضعیت کنونی خود را ارزیابی کند و چالش‌های موجود را شناسایی کند.
- تعیین اهداف: مراجع و کوچ اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت را تعیین می‌کنند.
- طراحی برنامه عمل: یک برنامه عملی برای رسیدن به اهداف طراحی می‌شود که شامل استراتژی‌ها و گام‌های مشخص است.
- پشتیبانی و نظارت: کوچ در طول فرآیند به مراجع حمایت می‌کند و پیشرفت‌ها را پیگیری می‌کند.
- ارزیابی و اصلاح: پس از رسیدن به اهداف، پیشرفت‌ها ارزیابی می‌شوند و در صورت نیاز، برنامه مجدداً اصلاح می‌شود.
در نهایت، کوچینگ به افراد کمک می‌کند تا توانمندی‌های خود را کشف کرده و از آنها بهره‌برداری کنند، به اهداف خود برسند و کیفیت زندگی خود را ارتقاء دهند.
